معرفي مطالب جالب با لينك منبع

ه جرأت مي‌توان اظهار كرد كه واژه و كلمه «اينترنت» از آن دست لغاتي مي باشد كه فراوان اكثر از خودش در زندگي امروزي كاربرد دارد تا جايي كه حتي‌ گاه در سخن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هم به عنوان حلال خلل ها شناخته مي‌شود؛ ولي اين سخنان هيچوقت به اين مضمون‌ نميباشد كه جواب به «اينترنت چه چيزي است و چه‌طور كار مي‌كند؟» حتي براي برخي از كاربران اين پديده جهانشمول هم معمولي باشد؛ نقيصه‌اي عجيب كه بيش از هر چيز يادمان خواهد آورد كه آموزشي در اين مسئله سراغ نداريم! به گزارش «تابناك»، امروزه «اينترنت» براي بخش اعظمي از ما، به واژه‌اي عاميانه تبديل گرديده كه حتي براي بعضي از امور روزمره، مجبور به به كارگيري از آن هستيم؛ از اين روي، از لغت «اجبار» به كار گيري ميكنيم كه بخش اعظمي از امور خدماتي نهاد‌ها و ارگان‌هاي گوناگون به دلايلي همچون ارتقا سرعت ارائه سرويس ها و يا كاهش سفرهاي باطن شهري به اين شبكه گسترده واگذار گرديده و البته هيچ كس دغدغه‌اي براي دسترسي داشتن يا نداشتن مراجعان به اين پديده ندارد .

طراحي سايت در مشهد
شبكه جهاني به شدت در درحال حاضر توسعه مي باشد و هر روز شمار بيشتري مراد يا اين كه ناخواسته به آن مي‌پيوندند و ولي تدبيرها گوناگوني براي رويا رويي با بعضي شاخصه‌هاي ـ مثبت يا منفي ـ آن انديشيده شده است؛ ولي اين‌كه چه گونه عمل مي‌كند، چه اجزايي دارد و وابسته به چه كسي ميباشد و پرسش‌هايي از اين دست، هنوز براي برخي مطرح مي‌باشد كه تلاش خواهيم داشت به بعضا از آن‌ها جواب بگوييم:

اينترنت مجموعه‌اي جهاني از شبكه‌هاي بزرگ و كوچك ميباشد كه به نيز پيوسته‌اند و اسم اينترنت (شبكه‌هاي در هم تنيده) از همين تيم گرفته گرديده است . به عبارتي خوبتر صحبت از شبكه اي هست كه كارش را سال 1969 با چهار هسته يا سيستم كامپيوتري ميزبان آغاز كرد و ابعاد به شدت گسترش يافت؛ شبكه‌اي هست كه به هيچ فرد، نهاد يا اين كه كشوري وابستگي ندارد .
ولي اين كه گفته مي‌شود اينترنت صاحب و مالك ندارد، بدان معنا نيست كه هيچ كس بر آن آناليز ندارد؛ يك مؤسسه غيرانتفاعي به نام انجمن اينترنت (Internet Society) كه در سال 1992 تشكيل شده، مسئول چك بر آن بوده و مراقب هست كه پروتكل‌ها و قوانيني كه در رابطه اينترنت تصويب شده‌اند، در سراسر جهان اجرا شوند .

طراحي اپليكيشن در مشهد
براي درك اين پروسه به اين نمونه دقت كنيد: شركت A يك ISP بزرگ مي‌باشد . اين شركت در هر شهر بزرگي يك نقطه حضور (POP) داراست . اين POP ها قفسه‌هاي مالامال از مودم‌ مي باشند كه مشتريان ISP با تلفن به آن ها متصل مي‌شوند . شركت A خطوطي از جنس فيبر نوري را از شركت مخابرات اجاره كرده مي باشد تا به وسيله آنها نقاط حضورش را به نيز متصل كند . درحال حاضر شركت B را در حيث بگيريد . اين شركت از يك‌سري ISP كوچك‌تر تشكيل گرديده مي‌باشد و در هر شهر گران قدر ساختمان‌هايي داراست كه ISP هاي آن ماشين‌هاي ارائه دهنده خود را در آنها مستقر كرده‌اند . اين شركت آن قدر تبارك هست كه خودش با منفعت از خطوط فيبر نوري خودش‌، ساختمان‌هايش را به نيز متصل كرده است و در واقع ISP هايي كه زير حيث اين شركت كار مي‌كنند، از اين طريق به نيز وصل شده‌اند . در اين ساختار، همگي مشتريان شركت A مي‌توانند با هم رابطه داشته باشند و تمام مشتريان شركت B با هم در ارتباط هستند . اما هيچ كدام از مشتريان شركت A نمي‌تواند با مشتريان شركت B رابطه داشته باشد . براي رفع اين مشكل دو شركت توافق مي‌كنند با NAPها در شهرهاي متفاوت ارتباط قرار كنند و انتقال داده‌ها بين مشتريان دو شركت در شهرهاي متعدد از طريق نقاط دسترسي شبكه انجام مي‌گيرد . در اين شرايط، تمامي كامپيوترهايي كه به اينترنت وصل مي‌شوند با نيز رابطه خواهند داشت . هر كامپيوتري كه به اينترنت وصل مي باشد ـ از پاراگراف كامپيوتري كه با آن اين گزارش را مي‌خوانيد ـ بخشي از يك شبكه است . شما كه در خانه با يك مودم به يك مؤسسه ارائه دهنده سرويس‌هاي اينترنتي (ISP) وصل مي‌شويد، در محل كار بخشي از يك شبكه محلي هستيد و بيشتر مواقع باز نيز با مودم به يك ISP و از آن به اينترنت و يا اينكه از طرز تلفن همپا به سرويس ها دهنده اينترنتي اپراتورتان متصل مي‌شويد .
به عبارتي بهتر، دسته اتصال شما به هيچ وجه اهميت نخواهد داشت، ولي شفاف مي باشد كه شركت‌هاي كوچك و بلندمرتبه بسياري به فعاليت ارائه سرويس ها اينترنتي مشغولند و همين نكته، موجب توليد مراكز تمركز خدمات در منطقه‌هاي متعدد خواهد شد كه POP ناميده مي‌شود؛ اين نقاط، مراكزي مي باشند كه كاربران محلي را با به كارگيري از مودم و تلفن يا خطوط ارتباطي مشخصي به شبكه شركت وصل مي‌نمايند .
در ادامه اين مراكز از نحوه خطوطي به يكديگر متصل شده و در نقطه پايان از طريق NAP ها به بقيه سرويس ها دهنده ها متصل مي‌شوند تا شبكه‌هاي تشكيل گرديده به وسيله شركت‌هاي گوناگون به نيز لينك خورده و سرنوشت وب به وجود بيايد . اما ممكن است بد نباشد كه بدانيد، براي يافتن رويه صحيح انتقال داده ها در اين دنياي صورت گرفته، تهيدست راهنماياني خوا‌هيم بود كه روتر نام دارند و همين ابزارها مي باشند كه موجب ارتباط دو استفاده كننده در دو سوي دنيا در كسري از ثانيه مي‌شوند .

بدين ترتيب، پروسه اتصالاتي كه با كانال شدن يك‌سري رايانه مقدمه گرديده و به POP ها رسيده بود، از طرز NAP ها به هم پيوسته و آخر و عاقبت با كابل‌هاي بلندمرتبه (ملقب به ستون فقرات) در اندازه يك شهر، يك استان، يك كشور و چه بسا مجموعه كشورها اي به يكديگر لينك مي‌خورد تا دنيا به فيس مجموعه‌اي به نيز پيوسته و يكدست درآيد و ولي اينجاست كه دسته كابل مسئله استفاده، سهم بسزايي در سرعت تبادل اطلاعات ـ كه در كاربرد خودماني سرعت وب نيز ناميده ميشود ـ خواهد داشت .

تصوير خطوط ستون فقراتي اينترنت در جهان كه به صورت شماتيك از زاويه قطب شمال ترسيم شده است نخستين كابل ستون فقراتي (بك‌بُن) دنيا در سال 1987 بوسيله بنياد ملي علم آمريكا (NFS) درست شد . اين بك‌بُن كه NSFNET اسم داشت؛ يك خط T1 بود كه 170 شبكه كوچك‌تر را به نيز متصل و با سرعت انتقال 554/1 مگا بايت در ثانيه كار مي‌كرد . يك سال آنگاه NSF با همكاري IBM و MCI بك‌بُن T3 (45 مگا بايت بر ثانيه) ايجاد كرد . بك‌بُن‌ها معمولا شاهراه‌هايي از مال فيبر نوري مي‌باشند . اين شاهراه‌ها از چندين فيبر نوري در هم تنيده تشكيل شده‌اند تا ظرفيت انتقال داده‌هايشان بيشتر شود . براي اين كه به سرعت بالاي بك‌بُن‌هاي امروزي پي ببريم، كافي است آن را با مودم‌هاي معمولي 56K مقايسه كنيم كه 56000 هزار بايت را در ثانيه منتقل مي‌كنند . تا اينجاي فعاليت بستر رابطه جهاني فراهم شده ولي سيستم چگونه در بين كاربري كه از كشورمان به آن متصل گرديده و كاربري كه از يك ميهن ديگر به كانال راه يافته، تمايز قائل خواهد شد؟ جواب اين‌ پرسش در نشاني‌هاي منحصر مخفي كه نشاني‌هاي IP اسم گرفته و بنا بر پروتكل‌هاي خاصي موضوع تأييد تمامي كشورها قرار گرفته‌اند؛ به اين ترتيب كه رايانه يا هر وسيله ديگري كه به اينترنت متصل مي‌شود، از يك شماره اختصاصي بهره خواهد موفقيت كه به آن IP مي‌گويند .
البته اين آدرس‌ها، وقتي معنادار خواهد شد كه ساير نقاط متصل به اينترنت هم از آدرس بهره‌مند شده باشند و اينجاست كه سيستم نام دامنه سايت‌ها (كه DNS ناميده مي‌شوند) طي پروتكل‌هاي ديگر قضيه تأييد قرار گرفته و عمليات فراخواني يك وب‌سايت بدون نقص خواهد شد؛ به عبارتي آدرسي كه در مرورگرتان تايپ مي‌كنيد تا به تارنما خاصي رهنمون گرديد .

ه جرأت مي‌توان اظهار كرد كه واژه و كلمه «اينترنت» از آن دست لغاتي مي باشد كه فراوان اكثر از خودش در زندگي امروزي كاربرد دارد تا جايي كه حتي‌ گاه در سخن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هم به عنوان حلال خلل ها شناخته مي‌شود؛ ولي اين سخنان هيچوقت به اين مضمون‌ نميباشد كه جواب به «اينترنت چه چيزي است و چه‌طور كار مي‌كند؟» حتي براي برخي از كاربران اين پديده جهانشمول هم معمولي باشد؛ نقيصه‌اي عجيب كه بيش از هر چيز يادمان خواهد آورد كه آموزشي در اين مسئله سراغ نداريم! به گزارش «تابناك»، امروزه «اينترنت» براي بخش اعظمي از ما، به واژه‌اي عاميانه تبديل گرديده كه حتي براي بعضي از امور روزمره، مجبور به به كارگيري از آن هستيم؛ از اين روي، از لغت «اجبار» به كار گيري ميكنيم كه بخش اعظمي از امور خدماتي نهاد‌ها و ارگان‌هاي گوناگون به دلايلي همچون ارتقا سرعت ارائه سرويس ها و يا كاهش سفرهاي باطن شهري به اين شبكه گسترده واگذار گرديده و البته هيچ كس دغدغه‌اي براي دسترسي داشتن يا نداشتن مراجعان به اين پديده ندارد .

طراحي سايت در مشهد
شبكه جهاني به شدت در درحال حاضر توسعه مي باشد و هر روز شمار بيشتري مراد يا اين كه ناخواسته به آن مي‌پيوندند و ولي تدبيرها گوناگوني براي رويا رويي با بعضي شاخصه‌هاي ـ مثبت يا منفي ـ آن انديشيده شده است؛ ولي اين‌كه چه گونه عمل مي‌كند، چه اجزايي دارد و وابسته به چه كسي ميباشد و پرسش‌هايي از اين دست، هنوز براي برخي مطرح مي‌باشد كه تلاش خواهيم داشت به بعضا از آن‌ها جواب بگوييم:

اينترنت مجموعه‌اي جهاني از شبكه‌هاي بزرگ و كوچك ميباشد كه به نيز پيوسته‌اند و اسم اينترنت (شبكه‌هاي در هم تنيده) از همين تيم گرفته گرديده است . به عبارتي خوبتر صحبت از شبكه اي هست كه كارش را سال 1969 با چهار هسته يا سيستم كامپيوتري ميزبان آغاز كرد و ابعاد به شدت گسترش يافت؛ شبكه‌اي هست كه به هيچ فرد، نهاد يا اين كه كشوري وابستگي ندارد .
ولي اين كه گفته مي‌شود اينترنت صاحب و مالك ندارد، بدان معنا نيست كه هيچ كس بر آن آناليز ندارد؛ يك مؤسسه غيرانتفاعي به نام انجمن اينترنت (Internet Society) كه در سال 1992 تشكيل شده، مسئول چك بر آن بوده و مراقب هست كه پروتكل‌ها و قوانيني كه در رابطه اينترنت تصويب شده‌اند، در سراسر جهان اجرا شوند .

طراحي اپليكيشن در مشهد
براي درك اين پروسه به اين نمونه دقت كنيد: شركت A يك ISP بزرگ مي‌باشد . اين شركت در هر شهر بزرگي يك نقطه حضور (POP) داراست . اين POP ها قفسه‌هاي مالامال از مودم‌ مي باشند كه مشتريان ISP با تلفن به آن ها متصل مي‌شوند . شركت A خطوطي از جنس فيبر نوري را از شركت مخابرات اجاره كرده مي باشد تا به وسيله آنها نقاط حضورش را به نيز متصل كند . درحال حاضر شركت B را در حيث بگيريد . اين شركت از يك‌سري ISP كوچك‌تر تشكيل گرديده مي‌باشد و در هر شهر گران قدر ساختمان‌هايي داراست كه ISP هاي آن ماشين‌هاي ارائه دهنده خود را در آنها مستقر كرده‌اند . اين شركت آن قدر تبارك هست كه خودش با منفعت از خطوط فيبر نوري خودش‌، ساختمان‌هايش را به نيز متصل كرده است و در واقع ISP هايي كه زير حيث اين شركت كار مي‌كنند، از اين طريق به نيز وصل شده‌اند . در اين ساختار، همگي مشتريان شركت A مي‌توانند با هم رابطه داشته باشند و تمام مشتريان شركت B با هم در ارتباط هستند . اما هيچ كدام از مشتريان شركت A نمي‌تواند با مشتريان شركت B رابطه داشته باشد . براي رفع اين مشكل دو شركت توافق مي‌كنند با NAPها در شهرهاي متفاوت ارتباط قرار كنند و انتقال داده‌ها بين مشتريان دو شركت در شهرهاي متعدد از طريق نقاط دسترسي شبكه انجام مي‌گيرد . در اين شرايط، تمامي كامپيوترهايي كه به اينترنت وصل مي‌شوند با نيز رابطه خواهند داشت . هر كامپيوتري كه به اينترنت وصل مي باشد ـ از پاراگراف كامپيوتري كه با آن اين گزارش را مي‌خوانيد ـ بخشي از يك شبكه است . شما كه در خانه با يك مودم به يك مؤسسه ارائه دهنده سرويس‌هاي اينترنتي (ISP) وصل مي‌شويد، در محل كار بخشي از يك شبكه محلي هستيد و بيشتر مواقع باز نيز با مودم به يك ISP و از آن به اينترنت و يا اينكه از طرز تلفن همپا به سرويس ها دهنده اينترنتي اپراتورتان متصل مي‌شويد .
به عبارتي بهتر، دسته اتصال شما به هيچ وجه اهميت نخواهد داشت، ولي شفاف مي باشد كه شركت‌هاي كوچك و بلندمرتبه بسياري به فعاليت ارائه سرويس ها اينترنتي مشغولند و همين نكته، موجب توليد مراكز تمركز خدمات در منطقه‌هاي متعدد خواهد شد كه POP ناميده مي‌شود؛ اين نقاط، مراكزي مي باشند كه كاربران محلي را با به كارگيري از مودم و تلفن يا خطوط ارتباطي مشخصي به شبكه شركت وصل مي‌نمايند .
در ادامه اين مراكز از نحوه خطوطي به يكديگر متصل شده و در نقطه پايان از طريق NAP ها به بقيه سرويس ها دهنده ها متصل مي‌شوند تا شبكه‌هاي تشكيل گرديده به وسيله شركت‌هاي گوناگون به نيز لينك خورده و سرنوشت وب به وجود بيايد . اما ممكن است بد نباشد كه بدانيد، براي يافتن رويه صحيح انتقال داده ها در اين دنياي صورت گرفته، تهيدست راهنماياني خوا‌هيم بود كه روتر نام دارند و همين ابزارها مي باشند كه موجب ارتباط دو استفاده كننده در دو سوي دنيا در كسري از ثانيه مي‌شوند .

بدين ترتيب، پروسه اتصالاتي كه با كانال شدن يك‌سري رايانه مقدمه گرديده و به POP ها رسيده بود، از طرز NAP ها به هم پيوسته و آخر و عاقبت با كابل‌هاي بلندمرتبه (ملقب به ستون فقرات) در اندازه يك شهر، يك استان، يك كشور و چه بسا مجموعه كشورها اي به يكديگر لينك مي‌خورد تا دنيا به فيس مجموعه‌اي به نيز پيوسته و يكدست درآيد و ولي اينجاست كه دسته كابل مسئله استفاده، سهم بسزايي در سرعت تبادل اطلاعات ـ كه در كاربرد خودماني سرعت وب نيز ناميده ميشود ـ خواهد داشت .

تصوير خطوط ستون فقراتي اينترنت در جهان كه به صورت شماتيك از زاويه قطب شمال ترسيم شده است نخستين كابل ستون فقراتي (بك‌بُن) دنيا در سال 1987 بوسيله بنياد ملي علم آمريكا (NFS) درست شد . اين بك‌بُن كه NSFNET اسم داشت؛ يك خط T1 بود كه 170 شبكه كوچك‌تر را به نيز متصل و با سرعت انتقال 554/1 مگا بايت در ثانيه كار مي‌كرد . يك سال آنگاه NSF با همكاري IBM و MCI بك‌بُن T3 (45 مگا بايت بر ثانيه) ايجاد كرد . بك‌بُن‌ها معمولا شاهراه‌هايي از مال فيبر نوري مي‌باشند . اين شاهراه‌ها از چندين فيبر نوري در هم تنيده تشكيل شده‌اند تا ظرفيت انتقال داده‌هايشان بيشتر شود . براي اين كه به سرعت بالاي بك‌بُن‌هاي امروزي پي ببريم، كافي است آن را با مودم‌هاي معمولي 56K مقايسه كنيم كه 56000 هزار بايت را در ثانيه منتقل مي‌كنند . تا اينجاي فعاليت بستر رابطه جهاني فراهم شده ولي سيستم چگونه در بين كاربري كه از كشورمان به آن متصل گرديده و كاربري كه از يك ميهن ديگر به كانال راه يافته، تمايز قائل خواهد شد؟ جواب اين‌ پرسش در نشاني‌هاي منحصر مخفي كه نشاني‌هاي IP اسم گرفته و بنا بر پروتكل‌هاي خاصي موضوع تأييد تمامي كشورها قرار گرفته‌اند؛ به اين ترتيب كه رايانه يا هر وسيله ديگري كه به اينترنت متصل مي‌شود، از يك شماره اختصاصي بهره خواهد موفقيت كه به آن IP مي‌گويند .
البته اين آدرس‌ها، وقتي معنادار خواهد شد كه ساير نقاط متصل به اينترنت هم از آدرس بهره‌مند شده باشند و اينجاست كه سيستم نام دامنه سايت‌ها (كه DNS ناميده مي‌شوند) طي پروتكل‌هاي ديگر قضيه تأييد قرار گرفته و عمليات فراخواني يك وب‌سايت بدون نقص خواهد شد؛ به عبارتي آدرسي كه در مرورگرتان تايپ مي‌كنيد تا به تارنما خاصي رهنمون گرديد .